Ποιο είναι το ποιο πολύτιμο αγαθό μας?μια ερώτηση που γίνεται συχνά και η απάντηση δεν είναι άλλη εκτός από το <<δώρο>>που μας έχει δώσει ο θεός.Την ζωή!
Τι είναι όμως η ζωή?το έχεις σκεφτεί ποτέ?ζεις και πεθαίνεις,μετά όμως?τι ακολουθεί μετά?απλά καθημερινά ερωτήματα που όλοι έχουμε 'πιάσει' τον εαυτό μας να αναρωτιέται.
Ποιο είναι όμως το νόημα της ζωής όταν δεν την χαίρεσαι?όταν δεν απολαμβάνεις την κάθε στιγμή?άλλωστε γιατί να ζει κανείς αν η ζωή του είναι μίζερη και άδεια?αν δεν δίνει αγάπη λαμβάνοντας την πίσω με οποιονδήποτε τρόπο?
Όταν βλέπεις τον χάρο με τα μάτια σου όμως,τότε αλλάζει όλη σου η ζωή,βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά,αλλάζεις καταρχήν τον ίδιο σου τον εαυτό και κατά δεύτερον αρχίζεις να βλέπεις αλλιώς τις δύσκολες στιγμές που περνάνε άλλοι συννάνθρωποί σου,γνωστοί και μη,φίλοι ή και οργισμένοι εχθροί και προσπαθείς να τους καταλάβεις,να νιώσεις τι περνάνε!
Γιατί τα γράφω όμως όλα αυτά?μήπως με έπιασε κατάθλιψη λόγο τον χριστουγεννιάτικων εορτών?η απάντηση είναι'όχι'.αφορμή για τα παραπάνω στάθηκε ένα δραματικό συμβάν που συνέβη σε ένα αστικό λεωφορείο λίγο μετά τα μεσάνυχτα,γυρίζοντας αμέριμνος σπίτι μου μετά από μια κουραστική μέρα.τι συνέβη όμως από την μια στιγμή στην άλλη είδα ένα παιδί 15 χρονών να σέρνεται στο πάτωμα του λεωφορείου ενώ παράλληλα έτρεμε.γιατί έτρεμε?όχι από Ρον φόβο του ότι μπήκε κάποιος ελεγκτής και δεν είχε εισιτήριο αλλά όπως προέκυψε εξαιτίας ενός θέματος υγείας που είχε εκ γενετής και κληρονόμησε από τους γονείς του.Ποιο είναι αυτό?ονομάζεται ΔΙΑΒΗΤΗΣ μια αρρώστια χωρίς θεραπεία που μπορεί να σε οδηγήσει στον θάνατο μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου.Βλέποντας το παιδί να σέρνεται στο πάτωμα,ένιωσα ξαφνικά μια αίσθηση πανικού και τρόμου να με κυριεύει.Σαν ένα μην έφτανε ο διαβήτης όμως ξαφνικά πήγε να του γυρίσεις η γλώσσα αλλά ευτυχώς ένας από τους φίλους του, λειτούργησε Σαν απομηχανής θεός και πρόλαβε τα χειρότερα.
Αφού καλέσαμε το ασθενοφόρο και ήρθε 'αρκετά γρήγορα' μια ώρα αργότερα,με την δικαιολογία ότι κάποιος άγνωστος τηλεφώνησε και ακύρωσε την προηγούμενη κλήση για βοήθεια τον πήρανε και τον μετέφεραν σε κάποιο εφημερεύον νοσοκομείο.Σε αυτό το σημείο θα έπρεπε να αρχίσω να κράζω το κράτος και την ανικανότητα του αλλά είναι πράγματα που όλοι μας τα ξέρουμε και δεν θα έλεγα κάτι καινούργιο.μπορεί το ασθενοφόρο να ήρθε με καθυστέρηση μιας ώρας αλλά τουλάχιστον το παιδί είναι καλά στην υγεία του.
Αυτά και άλλα πολλά βασανίζουν το μυαλό μου αυτές τις μέρες,εν αναμονή των Χριστουγέννων και της πρωτοχρονιάς.
Υ.Γ Μην θεωρείτε τίποτα δεδομένο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου